Ένα επί έξι μας κάνει έξι
χωρίς να θέλει μια πάπια έχει μπλέξει.
Δύο επί έξι δώδεκα κάνει
μπέρδεψε η πάπια τ’ αβγά που ’χε κάνει.

Με αβγά παπαγαλίνας, ποπό τι φριχτό,
τρία επί έξι, δεκαοχτώ.

Σπάζει το τσόφλι και βγαίνουν πουλιά
παπαγάλοι δεν είναι μα ούτε παπιά.
Μια πάπια, μα ποια πάπια,
ποια έκανε αυτά τα παπαγαλοπαπιά;

Τέσσερα επί έξι, είκοσι τέσσερα
κοκκινοπράσινα είναι τα τέσσερα.
Πέντε επί έξι τριάντα κάνει
και δύο γαλάζια που την έχουν ζουρλάνει.

Και δεν καταλαβαίνει τι λέν’, ούτε λέξη
έξι επί έξι, τριάντα έξι.

Έχουν λοφίο και ράμφη γυρτά
τα βλέπουν οι πάπιες και λέν’ απαπά.
Μια πάπια, μα ποια πάπια,
ποια έκανε αυτά τα παπαγαλοπαπιά;

Επτά επί έξι, σαράντα δύο
παπιογαλλικά μιλάνε τα δύο.
Οχτώ επί έξι, σαράντα οχτώ
δε σταματάνε την πάρλα λεπτό.

Παπαγαλίζουν μαζί τ’ άλλα τέσσερα
εννέα επί έξι, πενήντα τέσσερα.
Μια πάπια, μα ποια πάπια,
ποια έκανε έξι παπαγαλοπαπιά;

Δέκα επί έξι, εξήντα, σωστά,
ποιος είδε παπάκια χρωματιστά;
Ξέρω ποια πάπια, ποια πάπια,
ποια έκανε αυτά τα παπαγαλοπαπιά.

Ποια πάπια, ποια, μα ποια πάπια ποια;
Ήταν η πάπια απαπαπά,
ήταν η πάπια, απαπαπά.
ήταν η πάπια η μουρλή
του παπά απαπαπά!