Λέω ένα ψέμα, δεύτερο ψέμα
και τρίτο ψέμα και ανεβαίνω,
τέταρτο, πέμπτο, κρατώ το τρίτο,
διώχνω το πρώτο, λέω το έκτο.

Έβδομο, όγδοο, διώχνω το τρίτο,
όμως το τέταρτο χωρίς το τρίτο
δεν θα υπάρχει, πίσω το τρίτο
μα και το πρώτο, αλλιώς τι λέω;

Για ψεύτη λέω θα με περάσουν,
ένατο, δέκατο και ανεβαίνω,
χάνω απ’ το όγδοο, χάνω δυο φίλους
μα τι να κάνω να μην ανέβω;

Εδώ να μείνω, όχι αναβαίνω,
χάνω μια φίλη μα προχωράω
και πετυχαίνω από σαράντα
ψέματα λέω, τέρμα ανεβαίνω.

‘Όμως πεινάω δεν προλαβαίνω
χιλιάδες ψέματα, τα προλαβαίνω.
Θα μου τα πάρουν και ας πληρώνω,
εγώ ανεβαίνω και προχωράω.

Μπροστά πηγαίνω, πεινάω, κρυώνω
δεν προλαβαίνω, δεν έχω φίλους,
μα ανεβαίνω, πάντα νικάω,
μόνο νικάω, πάνω στο ψέμα

Χτίζω, περνάω ψέμα στο ψέμα
δεν έχω φίλες δεν είναι θέμα,
Σαν ανεβαίνω και σε σαν νικάω
Θεέ μου που πάω, κάτω κοιτάω.