Στενό, στενό παράθυρο
πλατύς είναι ο πόνος,
τα νιάτα γίναν λάφυρο
και κύλησε ο χρόνος.

Στο παλιό μου το σοκάκι
να 'μουνα ξανά μορτάκι,
δακρυσμένο, ματωμένο,
άγριο και πεινασμένο,
μα είχα κάτι να προσμένω.

Σκληροί, σκληροί μου φύλακες
οι πιο πικρές μου ώρες,
τη νύχτα δεσμοφύλακες
τη μέρα μαυροφόρες.

Στο παλιό μου το σοκάκι
να 'μουνα ξανά μορτάκι,
δακρυσμένο, ματωμένο,
άγριο και πεινασμένο,
μα είχα κάτι να προσμένω.