Απόψε που ‘χα ανάγκη να μιλήσω
σε πήρα δυο λόγια να σου πω,
με δάκρυα συγνώμη να ζητήσω
δεν έπαψα στιγμή να σ’ αγαπώ.

Οι νύχτες ήταν σαν αγρίμια θυμωμένα
το πάθος μου κρατούσαν φυλακή
κι εγώ σε ήθελα τρελά κι απελπισμένα
με πυρετό και φλόγα στη ψυχή.

Σου ζητώ συγνώμη, σου ζητώ κι εγώ
σ’ αγαπώ ακόμη, σ’ αγαπώ κι εγώ.
Ας είναι αυτό το βράδυ καθοριστικό
της αγωνίας τέλος οριστικό.

Όχι άλλο μόνοι, πάντα εσύ κι εγώ
σ’ αγαπώ ακόμη, πάντα σ’ αγαπώ.
Αγάπη μου, αγάπη μου.

Απόψε που σε θέλω όπως πρώτα
το πάθος στο καντράν με οδηγεί
να σβήσω τα παλιά τα γεγονότα
να κάνουμε μια δεύτερη αρχή.

Κι εγώ στη τρέλα της αγάπης σε ζητούσα
και μ’ έκαιγε ο δικός σου πυρετός
κι ενώ σκεφτόμουν και μονολογούσα
ανάβει ο έρωτας μου ο δυνατός.

Σου ζητώ συγνώμη, σου ζητώ κι εγώ
σ’ αγαπώ ακόμη, σ’ αγαπώ κι εγώ.
Ας είναι αυτό το βράδυ καθοριστικό
της αγωνίας τέλος οριστικό.

Όχι άλλο μόνοι, πάντα εσύ κι εγώ
σ’ αγαπώ ακόμη, πάντα σ’ αγαπώ.
Αγάπη μου, αγάπη μου.