ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Είδα τα μάτια σου γεμάτα πανικό
για κάτι που έχαναν
Είπα θα πάψω να μοιράζω εαυτό
γιατί το βάρος της ευθύνης μου ποτέ δεν άντεχα
Κι όσες φορές κι αν πέρασα απ’ το σημείο αυτό
χάθηκα αναπάντεχα

Ίσως να ευθύνεται κι ο έρωτας θα πείς
Πάντα παλεύουμε για κάτι δανεικό
Κι εσύ που ήξερες το τέλος εξ’αρχής
Κι εγώ που στάθηκα τελείως αφελής
Την ίδια αναζητάμε αγάπη

Με τόση αγάπη που κουβαλάμε
θα συναντιόμαστε
όταν στους φίλους μας θα λέμε ιστορίες
Και θα παραδεχόμαστε
πως αν κάποιος έχασε-χάσαμε κι οι δυό
Αυτό θα είναι αρκετό για να υποφέρουμε
Και θα ζητάμε ερμηνείες
σαν να μην ξέρουμε τον έρωτα
Κι ας τον ξέρουμε

Φτάσαμε τόσο μακριά για να σε δώ
να λές πως χάθηκες
Είπα δεν άξιζε το τίμημα αυτό
Κι αν έχει κόστος και ο έρωτας, πολλά πληρώσαμε
Πές το μου αρκετές φορές, μήπως και το δεχτώ
Πές μου πως τελειώσαμε

Ίσως να φταίει κι η εποχή μας θα σου πώ
Όμως θα είμαι οχυρωμένος στο εξής
Αφού το ξόδεψα ότι είχα αρκετό
να μην υπάρχει, να μην έχω να δoθώ
Θα κάνω πως δεν ξέρω από αγάπη