Ήρθε πάλι καλοκαίρι να με πάρει απ’ το χέρι
ήρθε κι όλο μου φωνάζει και τον ύπνο μου ταράζει

κι αποφάσισα να φύγω, να μη μείνω ούτε λίγο
να κοιτάζω πάντα μπρος μου
κι ας μην είσαι πια δικός μου

κι άρχισα να τρέχω θέ μου, να μη σταματώ ποτέ μου
και κουράστηκα αχ πόσο, τρέχοντας για να γλιτώσω

από μένα απ’ την ψυχή μου μα την κουβαλώ μαζί μου
από μένα απ’ το κορμί μου μα το κουβαλώ μαζί μου

πόσο θα ’θελα μια παύση να ’ρθει να με ξεκουράσει
μία παύση από τα πάντα, λίγο πριν απ ’τα