Όχι δεν υπάρχω,
δεν υπάρχει καμιά σωτηρία
είμαι πια τελείως τρελός
Αλήθεια δεν υπάρχω
Δεν υπάρχει καμιά σωτήρια
Είμαι πια τελείως μουρλός.
Χάπια με ποτίζουνε και αυτά μέσα μου ανθίζουνε
γυρίζω στο κελί μου νηστικός.
Χάπια με ορίζουνε τα νεύρα μου σιτίζουνε
γυρνάω στο κελί μου βιαστικός.
Γυρίζει ένας γιατρός και δεν υπάρχει ελπίδα λέει
Αυτός είναι τελείως τρελός
γυρίζει μια γιαγιά και ουρλιάζει δυνατά
‘’μαζευτε τον αυτόν τον κερατά, (τον κερατά)
μα που είναι η αστυνομία δεν είναι πουθενά’’

Δεν ξέρω αν το ονειρεύτηκα ή αν το είχα φανταστεί
Όμως μια φορά το είχα δει το είχα δει
Δεν ξέρω αν συνέβη σε ζωή πραγματική σε ζωή πραγματική
Θυμάμαι μια φορά, το είχα δει το είχα δει

Μέσα στην ψυχιατρική
Την κλινική την μπάσταρδη στρατιωτική
Λέει πως τον παράτησε κάποια γυναίκα άτιμη
Και κάπου το ‘σκασε κάπου στην Βόρεια Ανταρκτική…;
Ήρθε και την άρπαξε ένα πτηνό από άλλη γη
Και αυτόν τον ράμφισε κρίση παραληρητική.

Όχι δεν υπάρχω
Δεν υπάρχει καμιά σωτηρία
με δείχνουν λεν πως είμαι παλαβός.
Αλήθεια δεν υπάρχω
δεν υπάρχει καμία ελπίδα
το ιστορικό μου λέει ψυχωσικός
Χάπια με ποτίζουνε και αυτά μέσα μου ανθίζουνε
γυρίζω στο κελί μου νηστικός
Χάπια με ποτίζουνε αυγά μου καθαρίζουνε
Γελάω στον καθρέφτη ο φτωχός.

Γυρίζει ένας γιατρός και δεν υπάρχει ελπίδα λέει
Αυτός είναι τελείως τρελός
Γυρίζει μια γιαγια τσιρίζει η παστρικιά
‘’μαζεύτε τον αυτόν τον κερατά,
μα που είναι η αστυνομία δεν είναι πουθενά’’

Δεν ξέρω αν το ονειρεύτηκα ή αν το είχα φανταστεί
Όμως μια φορά το είχα δει το είχα δει
Δεν ξέρω αν συνέβη σε ζωή πραγματική σε ζωή πραγματική
Θυμάμαι μια φορά, το είχα δει το είχα δει

Μέσα στην ψυχιατρική
Την κλινική την μπάσταρδη στρατιωτική

Λέει για τηλεπάθειες του έχει γίνει εμμονή
Και πως τραντάζεται όποτε αυτή νοιώθει ηδονή
Σκάλισε τα ονόματά τους κάτω απ’ το μπράτσο το δεξί
Δεν τον πονούσε το ξυράφι μόνο τον έσφαζε η οργή.