Έχω καημό μες στη φτωχή καρδιά μου
δεν σ' έχω πια αγάπη μου κοντά μου,
θυμάμαι μόνο το φιλί σου το στερνό
που μου ‘χες δώσει στου σπιτιού σου το στενό.

Δεν με αγάπησες ποτέ στ’ αλήθεια
φιλιά και χάδια ήταν παραμύθια.
Τα όνειρα που ‘χα για σένα τα φτωχά
σαν πύργος χάρτινος γκρεμίστηκαν κι αυτά.

Τώρα μονάχη τριγυρνώ τα βράδια
δίχως αγάπη, αγκαλιά και χάδια,
γυρίζω πάντα στου σπιτιού σου το στενό
που μου θυμίζει το φιλί σου το στερνό.