Στο τραπέζι του Ιούδα να καθίσω σου ζητώ
αγκάθινο στεφάνι να του φορέσω
να τον σηκώσω στο σταυρό

Να τον κλάψω, να τον ντύσω
να τον στολίσω χίλια μύρα
το σκοτάδι τ΄ ουρανού για την τυφλή του μοίρα

Στο τραπέζι του Ιούδα
κάποιος θα τον προδώσει
το ξημέρωμα θα ξέρει ποιανού το όραμα θα σώσει

Για σένα Ιούδα δεν θα κλάψει καμιά Μαγδαληνή
για σένα Ιούδα η ελπίδα είναι γυμνή
για σένα Ιούδα θα κλάψω εγώ
κάτω απ΄ τον αόρατο σταυρό
για σένα Ιούδα θα κλάψω εγώ
πάνω απ΄ το κορμί σου το γυμνό