Απ’ τα χείλη μου ξέφυγαν
τα πιο παράξενα λόγια
τις πιο παράξενες ώρες
τα πιο παράξενα χρόνια.

Ή μπορεί και να ‘τανε απλώς η σιωπή
ή και κάποιος άλλος δεν ξέρω
κάποιου άλλου η φωνή.

Απ’ τα χέρια μου ξέφυγαν
αγκαλιές με λουλούδια
όρκοι πίστης, χαμόγελα,
συνταγές για τραγούδια.

Ή μπορεί και να ‘τανε απλώς η σιωπή
ή και κάποιος άλλος δεν ξέρω
κάποιου άλλου η φωνή.

Πέτα μακριά, πέτα μακριά.

Απ’ τη σκέψη μου ξέφυγαν
τα πιο παράξενα χρόνια
τις πιο παράξενες ώρες
με τα πιο παράξενα λόγια.

Ή μπορεί και να ‘τανε απλώς η σιωπή
ή και κάποιος άλλος δεν ξέρω
κάποιου άλλου η φωνή.

Απ’ τα χρόνια μου ξέφυγαν
οι πιο παράξενες μέρες
περάσανε σαν ώρες
και ας μου ‘μοιάζαν αιώνες.
Ή μπορεί και να ‘τανε απλώς η σιωπή
ή και κάποιος άλλος δεν ξέρω
κάποιου άλλου η φωνή.

Πέτα μακριά, πέτα μακριά.