Σκέψεις βιαστικές ανοίγουν το συρτάρι
μια φωτογραφία σου κρυφή
γιόρταζα εχθές κι εσύ βρε ξεχασιάρη
ούτε μήνυμα ούτε μια ευχή

Ξέρω πόσο δύσκολα θα νιώθεις
ξέρω πως το πείσμα σου κρατάς
μα όσο κι αν θες να με πληγώσεις
ξέρω ότι μέσα σου πονάς

Μέσα σου πονάς κι αυτό με σκοτώνει
πες πως μ’αγαπάς η νύχτα με λιώνει
σαν σκιά γλιστράς και με ξεγυμνώνεις
στα χέρια με κρατάς μ’ακόμα κρυώνεις

Θυμάμαι σαν εχτές τι δώρο μου’χες κάνει
ήτανε νύχτα και μας πήρε το πρωί
μου χαμογέλασες και μου’πες η αγάπη
είναι κάτι που ποτέ δε θα χαθεί

Μα τώρα μόνο στα όνειρά μου έρχεσαι
και στο τραγούδι μας που άκουσα ξανά
ίσως να’σαι τώρα κάπου και να χαίρεσαι
μα ξέρω ότι μέσα σου πονάς

Μέσα σου πονάς κι αυτό με σκοτώνει
πες πως μ’αγαπάς η νύχτα με λιώνει
σαν σκιά γλιστράς και με ξεγυμνώνεις
στα χέρια με κρατάς μ’ακόμα κρυώνεις