Ψίθυροι σπάνε τη σιωπή
είναι η ανάσα σου που κλαίει,
μου ‘ριξες στάχτη στο φιλί
κι έγινες παραίσθηση που καίει.

Άγγιξες κάθε μου στιγμή
έδιωξες μακριά τη μοναξιά μου,
φίλα με, μείνε ως το πρωί
γίνε το γιατί στα όνειρά μου.

Πες το δυνατά, πες το δυνατά,
πες μου σ’ αγαπώ πιο δυνατά.
Κι άλλη μια φορά, έλα και πες το δυνατά
πες μου σ’ αγαπώ αληθινά.

Φάνηκες μέσα στις γιορτές
που ‘δωσαν μορφή στα όνειρά μου,
ήλιος μου ήσουν στις βροχές
που ‘πνιξαν τις νύχτες την καρδιά μου.

Έκλεισες κάθε μου πληγή
έτρεξες ιδρώτας στο κορμί μου,
μίλα μου, πες μου απ’ την αρχή
λόγια που αγγίζουν την ψυχή μου.

Πες το δυνατά, πες το δυνατά,
πες μου σ’ αγαπώ πιο δυνατά.
Κι άλλη μια φορά, έλα και πες το δυνατά
πες μου σ’ αγαπώ αληθινά.