|
Στίχοι: Άγνωστος
Μουσική: Άγνωστος
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia
simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico
dislexico en parodia onirica tirania fantasma,
dilema megalomano de un metabolismο retorico
sin tesis ni antitesis.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο,
sindicato plasticο y epicentro de la epidemia,
una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica
en un pentagrama masoquista y la simetria toxica
de un epilogo necrologico.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 803 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|