Αμάν, αμάν, αμάν και όπας
ήρθανε απ’ τας Ευρώπας
δώδεκα μουσαφιραίοι
ατσαλάκωτοι κι ωραίοι.

Και κατά τα ειωθότα
μας μιλούσανε για φώτα
για τις λάμπες ιωδίου
και τα έργα του Φειδίου.

Τα καινούρια είναι φαύλα
κάτσε να τα πιεις στην τάβλα
Έλληνα παραπονιάρη
όμορφε κι αναστενάρη.

Με το γαρ και με το ήδη
διάβαζαν τον Ευριπίδη
για το αρχαίο το σανίδι
και το Στέλιο Καζαντζίδη.

Για τον Σόλωνα τον μάγκα
που κάνε ευρώ τα φράγκα
άξιζα θεία Μαργιόλα
τα ‘χω χάσει τώρα όλα.

Τα καινούρια είναι φαύλα
κάτσε να τα πιεις στην τάβλα
Έλληνα παραπονιάρη
όμορφε κι αναστενάρη.

Με πυρσούς κι ασετυλίνη
ψάχνανε για τον Λιαντίνη
κάτι όμορφοι ροκάδες
που γκρεμίζουνε και Άδες.

Τα καινούρια είναι φαύλα
κάτσε να τα πιεις στην τάβλα
Έλληνα παραπονιάρη
όμορφε κι αναστενάρη.