Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Θύμησες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269283 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Θύμησες      
 
Στίχοι:  
Adolfo Gustavo Becquer
Μουσική:  
Άγνωστος


Πες μου λοιπόν που να τη βρω τη λησμονιά
σε ποια γωνιά του κόσμου αυτού να μη σε νιώθω
που να πλαγιάσω και να μη σε θυμηθώ
που να θυμάμαι δίχως πόνο, δίχως πόθο.

Πες μου λοιπόν, για που μπορώ να πορευτώ
χωρίς παντού δικά σου ίχνη να κοιτάξω
που, δίχως θύμισες, να τρέξω εγώ μπορώ
και που τη θλίψη μου γλυκά να ξεκουράσω.

Πες μου λοιπόν, ποιος είν΄ αυτός ο ουρανός
που δεν στολίζεται απ΄ την θέρμη της ματιάς σου
και ποιος ο ήλιος που μου στέλνει μόνο φως
χωρίς την αίσθηση απ΄ το λάγνο κάλεσμά σου.

Πες μου λοιπόν, ποια είν΄ εκείνη η γωνιά
που δεν σημάδεψε η δική σου παρουσία
και στο προσκέφαλό μου τι έμεινε κενό
που δεν στοιχειώνει η πικρή σου νοσταλγία.

Πες μου λοιπόν, ποια είν΄ εκείνη η νυχτιά
που δεν θα κρύψει τ΄ όνειρό μου η ματιά σου
αφού να ζήσω δεν μ΄ αφήνει ο χωρισμός
και να πεθάνω δεν μ΄ αφήνει ο έρωτάς σου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 704
      Σχόλια: 1
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 29-12-2019
   Avellinou
04-11-2021 13:16
Δεν βρήκα το τραγούδι μέσα στα ποιήματα του Adolfo Gustavo Becquer, αλλά στα δήθεν του Μπόρχες. Πρόκειται για το Ποίημα μιας Θύμησης που αποδίδεται στον Μπόρχες. Ο πραγματικός συγγραφέας: Gustavo Alejandro Castiñeiras. Το αντιγράφω


Poema de un Recuerdo

Dime por favor donde no estás
en qué lugar puedo no ser tu ausencia
dónde puedo vivir sin recordarte,
y dónde recordar, sin que me duela.

Dime por favor en que vacío,
no está tu sombra llenando los centros;
dónde mi soledad es ella misma,
y no el sentir que tú te encuentras lejos.

Dime por favor por qué camino,
podré yo caminar, sin ser tu huella;
dónde podré correr no por buscarte,
y dónde descanzar de mi tristeza.

Dime por favor cuál es la noche,
que no tiene el color de tu mirada;
cuál es el sol, que tiene luz tan solo,
y no la sensación de que me llamas.

Dime por favor donde hay un mar,
que no susurre a mis oídos tus palabras.

Dime por favor en qué rincón,
nadie podrá ver mi tristeza;
dime cuál es el hueco de mi almohada,
que no tiene apoyada tu cabeza.

Dime por favor cuál es la noche,
en que vendrás, para velar tu sueño;
que no puedo vivir, porque te extraño;
y que no puedo morir, porque te quiero.



Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο