Γλυκοχαράζει ο αυγερινός και `γω `μαι ακόμα ζωντανός
το πονεμένο μου κορμί βαρύ στοιχειό το δέρνει
τις νύχτες τώρα ξεψυχω κι ο χάρος δε με παίρνει
γλυκοχαράζει ο αυγερινός και `γω `μαι ακόμα ζωντανός

Έρημος ξένος και φτωχός χαροπαλεύω μοναχός
κι μια ψυχή που μ’ έφερε σ’ αυτή τη μαύρη θέση
ποτέ δεν ήρθε να με δει και να με συμπονέσει
γλυκοχαράζει ο αυγερινός και `γω `μαι ακόμα ζωντανός

Σκάφτε το μνήμα μου βαθύ δε θέλω δάκρυ να χυθεί
κι ο θάνατος που λαχταρώ αν δείτε πως θ’ αργήσει
να `ρθεί η γυναίκα π’ αγαπώ τα μάτια να μου κλείσει
γλυκοχαράζει ο αυγερινός και `γω `μαι ακόμα ζωντανός