Καλέ μου Τάσο
σήκω να πάμε στου Κωβαίου
κι ας με νικήσεις
δυο κορδόνια στο μπιλιάρδο

Του Σαββουλίδη
δεν πονάει το στομάχι
μπορεί στο μάθημα
να σε σηκώσει

Έλα,
νταλίκες δίκροκες
στρίβουν στη Μεσογείων,
της μνήμης φτυαρίζουνε
τα ίχνη σαν σβουνιές
και στην πλατφόρμα
τα φορτώνουν

Στον Υμηττό
το έστρωσε ως κάτω
νύφες, νιφάδες κρύβουνε
το πρόσωπό σου,
ξασπρίζουν οι φωτογραφίες σου,
παγώνουν

Τάσο, ξύπνα,
εκείνο τον πολίτικο
να παίξεις το ρυθμό
μπορεί κι ο θάνατος
νταλκάδες να ’χει

Κι ως τραγουδάς
ποτέ μη ξεχαστείς και σταματήσεις