Χωρίς προσβάσεις αιωρούμαι μια ζωή
κι όλα τα τρένα τα ’χω χάσει παρά πέντε.
Εις τας συμβάσεις δείχνω ανυπακοή
και μια ζωή στους προθαλάμους τυραννιέμαι.

Είμαι της δεκαετίας
της ανασυγκρότησης,
είμαι του σχεδίου Μάρσαλ
και της επερώτησης.

Στριμώχνομαι σαν τη σαρδέλα στ’ αστικά,
τις Κυριακές τα πρωινά παίζω στριφτάκι.
Βλέπω εργάρες μέσα σε άθλια σινεμά
και τα μανίκια μου κονταίνουν στο σακάκι.

Είμαι της δεκαετίας
της ανασυγκρότησης,
είμαι του σχεδίου Μάρσαλ
και της επερώτησης.