Ξένος γυρνώ στο σπίτι μου
κι οι τοίχοι δε με ξέρουν
και τα παλιά ραγίσματα
για με δεν υποφέρουν.
Ξένος γυρνώ στον κήπο μου
και ό,τι έχω φυτέψει
με της καρδιάς τον χτύπο μου
δε μου γυρίζει λέξη.

Τι να τις κάνω τις ευχές
όποιος κι αν τις χαρίσει
όταν το χώμα που πατώ
δε μ’ έχει νοσταλγήσει.

Ξένος γυρνώ στον τόπο μου
κι ο ήλιος σαν χαράξει
δεν ρίχνει ένα χαμόγελο
την μοναξιά να κάψει.
Κι εσύ που λες πως μ’ αγαπάς
και με φιλάς στα χείλη
όσο καιρό ήμουν μακριά
γράμμα δεν είχες στείλει

Τι να τις κάνω τις ευχές
όποιος κι αν τις χαρίσει
όταν το χώμα που πατώ
δε μ’ έχει νοσταλγήσει.
Και τα καλωσορίσματα
ποτήρια γεμισμένα
μα τα παραθυρόφυλλα
δεν άνοιξαν για μένα.