Η θάλασσα σε γέννησε
σ’ έκλεψε το φεγγάρι
μα απ’ της καρδιάς μου την καρδιά
κανείς δεν θα σε πάρει.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν
σαν κεριά που λιώνουν σ’ άγια προσευχή,
μα να μη λυπάσαι μόνο να θυμάσαι
πως το κάθε τέλος είναι και μια αρχή.

Τον ουρανό μου χάρισες
σου χάρισα τ’ αστέρια
μα απ’ του Σεπτέμβρη τη γιορτή
σε πήραν ξένα χέρια.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν
σαν κεριά που λιώνουν σ’ άγια προσευχή,
μα να μη λυπάσαι μόνο να θυμάσαι
πως το κάθε τέλος είναι και μια αρχή.