Όταν φύγω
Ένα ρούχο παλιό
να ρίξετε στο δρόμο
Πρώτα στη χάση
Μετά στη φέξη
και τέλος όλα.

Όταν φύγω,
θα είναι μέρα μεσημέρι
χωρίς ευχές, σαν φλύαρες ρεκλάμες.
Με το γδαρμένο πόδι
προχωρώντας
σε μια στροφή θα αλλάξω δέρμα
ενώ θα μου κουνάτε το μαντίλι,
δίπλα στο τραίνο όλοι μαζεμένοι,
με μια φωνή
στο στόμα να ρεκάζει
Έχει ο καιρός γυρίσματα,
μητέρα