Σ’ ένα σοκάκι του Βαρδάρη, αλίμονό μου,
ενέχυρο άφησα μια νύχτα τον καλό μου.
Για δυο ματάκια μενεξιά σαλονικιώτικα
χτυπάει η καρδούλα μου παράξενα κι αλλιώτικα.

Στου Θερμαϊκού το κύμα πέφτω για χατίρι σου.
Θεσσαλονικιό μου αγόρι, θά `ρθω για χατίρι σου.

Όπου κι αν ρίξω τη ματιά μου, όπου και να `μαι,
μελαχρινέ μου και κιμπάρη, σε θυμάμαι.
Ακόμα καίει το φιλί πάνω στα χείλη μου
και με πειράζουνε για χάρη σου κι οι φίλοι μου.