Είναι ζήτημα καρδιάς που ξυπνάω τις νύχτες
και σαν φάντασμα στους δρόμους γυρνώ,
με τους χτύπους μου της καρδιάς σ’ επικινδύνους δείχτες
κάτι που έχασα να ψάχνω να βρω.

Είναι ζήτημα καρδιάς που σαν τραίνο στις ράγες
πάω μόνος μου για το πουθενά.
Που οι ώρες μου της χαράς γίναν πίκρες παμφάγες
γίναν σίδερα του πόνου βαριά.

Στα ζητήματα της καρδιάς μια γελάς τρεις θα πονάς
και δεν ξέρεις πως θα ‘ρθει εκείνη η δύσκολη ώρα.
Τα κομμάτια σου που θα ζητάς, μες στο τίποτα που θα γυρνάς
σαν πουλί τσακισμένο με δίχως φτερούγες στη μπόρα.

Είναι ζήτημα καρδιάς που ένας ήλιος με καίει
και μια θύελλα με σπρώχνει μακριά
που τα λόγια παρηγοριάς δε μου λένε ποιος φταίει
ποια μαχαίρια σου με κόβουν βαθειά.

Στα ζητήματα της καρδιάς μια γελάς τρεις θα πονάς
και δεν ξέρεις πως θα ‘ρθει εκείνη η δύσκολη ώρα.
Τα κομμάτια σου που θα ζητάς, μες στο τίποτα που θα γυρνάς
σαν πουλί τσακισμένο με δίχως φτερούγες στη μπόρα.