Και τώρα
με λάδι και λούλουδα
μυρωμένος
ο κόρφος σου.
Κι εγώ εσαεί οφειλέτης
στην παρήγορη σκέψη σου,
γιατί ποτέ δεν πέρασες
και δεν εχάθης,
μα μες στο κάλλος
έσμιξες
την έγνοια της αφής σου.
Στέκεις με πέπλο ακέραιη
για κάθε στάλα αίμα
για κάθε στάλα μύρο.