Υπάρχει στον ορίζοντα μια πύλη λευκή
μια πόρτα που περάσανε λίγοι.
Τα βράδια ονειρεύεσαι κοιτάς προς τα κει
όμως ποτέ σου δεν την είδες ν ανοίγει.

Δεν ξέρεις δε θυμάσαι δε σε νοιάζει γιατί
κανένας δε θα κλάψει για σένα.
Διπλώνεις τ’ όνομά σου σε μια κόλλα χαρτί
και το χαρίζεις σε μια νύχτα παρθένα.
Καλά να πάθεις.

Γυρίζεις τα χαράματα κι ανάβεις το φως
κλειδώνεις την ντροπή στο συρτάρι.
Απ’ έξω μισόγυμνος και μέσα γυμνός
ανήμπορος κοιτάς το φεγγάρι.

Δεν ξέρεις δε θυμάσαι δε σε νοιάζει γιατί
ανήσυχος γυρνάς στα χαμένα.
Μοιράζεις την ψυχή σου από δω κι από κει
όμως κανένας δε θα κλάψει για σένα.
Καλά να πάθεις.

Εδώ δεν είναι Deutscland εδώ είναι επαρχία
εδώ η λεπτομέρεια χτυπάει την ουσία.
Εδώ δεν είναι Disney δεν είναι Oclahoma
εδώ ο κόσμος καίγεται και συ κοιμάσαι ακόμα.
Καλά να πάθεις Κοιμήσου, Καλά να πάθεις.