Στο ‘χω πει ξανά και πάλι
όμως δεν το χώνεψες
το μαλλί σου στο κεφάλι
σε μυαλό το ξόδεψες.

Τόσα χρόνια στα θρανία
τι σοφία απόκτησες
μα έχεις κάνει μια θυσία
για όλα αυτά που γνώρισες.

Γιατί κλαις
και φτάνεις στ’ άκρα,
γοητεία, γοητεία,
γοητεία είν’ η φαλάκρα.

Για χατίρι σου και πάλι
άλλη μια φορά θα σου το πω
το μαλλί σου στο κεφάλι
δεν σε κάνει άνθρωπο.

Γιατί κλαις
και φτάνεις στ’ άκρα,
γοητεία, γοητεία,
γοητεία είν’ η φαλάκρα.

Η μαγκιά σου η μεγάλη
είναι φίλε όταν μιλάς
και σ’ ακούνε οι μεγάλοι
τόσες γνώσεις να σκορπάς.

Γιατί κλαις
και φτάνεις στ’ άκρα,
γοητεία, γοητεία,
γοητεία είν’ η φαλάκρα.