Προχωράμε στα τυφλά
δυο παράλληλες γραμμές στο πουθενά.
Δε χωράμε στη χαρά
πάντα κάτι περισσεύει κι είναι αργά.
Πάντα κάτι περισσεύει κι είναι αργά.

Τρυφερά και εύθραυστα λόγια θα μου πεις
και μες στα σκοτάδια μου τη θλίψη σου θ’ αφήσεις.
Τρυφερά και εύθραυστα ξανά θα σου δοθώ
ώσπου τα φεγγάρια μου να σβήσεις.

Στους βυθούς σου ξενυχτάω
στους καπνούς μου με δυο σύννεφα χορεύω.
Όλα είναι μαγικά
όλα είναι όπως πριν κι όπως μετά.
Όλα είναι όπως πριν κι όπως μετά.

Τρυφερά και εύθραυστα λόγια θα μου πεις
και μες στα σκοτάδια μου τη θλίψη σου θ’ αφήσεις.
Τρυφερά και εύθραυστα ξανά θα σου δοθώ
ώσπου τα φεγγάρια μου να σβήσεις.

Βλέμμα μου θολό τύλιξε με να χαθώ
για όλα αδιαφορώ.