Η ζωή ησυχάζει απλά
θόρυβος
που κλείνοντας το παράθυρο
σωπαίνει.
Στον καινούριο χώρο
ξένος, σιωπηρός
σώνεις ανάσες.

Δεν κρύβεσαι
πενθείς για το τέλος που κάλεσες.

Αλλιώς το ίδιο απλά
τόλμησε
βάσταγέ το ανοιχτό και
πιάσε λίγο λίγο να γκρεμίζεις το κελί σου
μέχρι να το κάνεις άπλα
που παράθυρά του περισσεύουν.