Απόψε ονειρεύτηκα τον Τάκη Π. Ήμουνα ξαπλωμένη στο ντιβάνι, εκείνος κάθισε
δίπλα μου τόσο κοντά, που έκλεισα το χέρι του μες στο δικό μου. Ρωτούσε κι
απαντούσα σκεπάζοντας το πρόσωπο, με κλειστά τα μάτια, να κρύψω τα χαράγματα
τού χρόνου, μη δει και λυπηθεί τα γηρατειά που είχε χάσει.