Ποτέ ξανά εισαγωγές και πρόλογοι λοιπόν
Η μετριότητα να μείνει ξωπίσω μου.
Σπίτι που καίγεται / Άνθρωποι που ουρλιάζουν.
Σήμερα σινεμά χωρίς εισιτήριο
Αύριο φρίκη μες στην ψυχή μου / Η ψυχή τους.
Στο βάθος μου προσμένει η νέα ζωή
Η Ατλαντίδα κάθε άλλο παρά ένας μύθος είναι.
Φιλόξενη είναι η καρδούλα μου
Μια παρήγορη αγκαλιά μετά απʼ τα σκληρά λόγια.

Στο σώμα / Το ―σώμα―
Υλικό για παρατήρηση
Δεν έχω παράπονο…
Αλίμονο
Αυτό ξαναγυρνά
Όσο πιο κακοποιημένο τόσο το καλύτερο.

Άραγε η νοσηρότητα θα ενσαρκώσει τις προσδοκίες και θα καλέσει τα δάκρυα;

Εγώ ―
φταίω ―
ποτέ ―

Έλλειψη κριτικής ικανότητας;
Ναι καλά…
Θα μπω ξανά στη γωνία.
Πυθία τον χρησμό / το γνωμικό σου!

«Η μετριότητα θα σωπάσει. Σε περίπου είκοσι μέρες.»
Τι ερμηνεία θα δίνατε; ― «** ************;»

Τι μακάβριο αστείο
Δεν θα αλλάξετε ποτέ.