Παππού, γιατί τον έσφαξες τον πετεινό;

Για να γλιτώσουμε απ’ του ξυπνήματος

του πρωινού τη ζάλη.


Και τη συκιά γιατί την έκοψες;

Για να’ χουμε απ’ τους χαφιέδες

ήσυχο κεφάλι.


Τον φύλακα τον σκύλο μας γιατί χαρίζεις;

Για την ασφάλεια κόρη μου

μονάχη σου να ορίζεις.


Στο καφενείο γιατί δεν πας το αγέρι σου να’ αλλάξεις;

Είναι για εμένα βλέπεις πια

μεγάλες οι αποστάσεις.


Μα αφού οι σκοτούρες σε απωθούν,

για εμένα γιατί τρέχεις ολημερίς αδιάκοπα

να μ’ έχεις στις ανέσεις;


Εγώ ψυχή μου γέρασα.

Μα σε θωρώ και κλαίω.

Ενός παιδιού μεγάλωμα επίτευγμα σπουδαίο.