Πολιτεία προς απόσυρση

Ζω σε μια άσφαλτο κατοικημένη

Για χάρη της,

χτυπούν οι μηχανές

στα εργοστάσια παπουτσιών


Πάνω στην επιφάνεια της

αγωνίζονται τα ίχνη μου

να παραβγούν των άλλων

που αδίστακτα για σφάλματα καραδοκούν


Διάσπαρτα στην πλούσια υπόσταση της,

τα έμψυχα την ύλη κυνηγούν

Όχι εκείνη του κορμιού τους

μα την τροφή του δεύτερου συνθετικού


Πλήθος λακκούβες διαθέτει

Το βλέμμα μου τις ακουμπά

Μες το ψαχνό πληγώθηκαν

Στάζοντας λάσπη, αξίες και ιδανικά