Ερειπωμένες οι σελίδες σου,
εκείνες που ρουφούσες
με τα μάτια και κατάπινες
τσιγάρα από μαύρα γράμματα

Διάλογος με τις προτάσεις σου
στα άτυχα κείμενα
ανύπαρκτης υπομονής
αναγνωστών

Γελούσε ο κόσμος
οι νέοι σε λέγανε τρελό
γι’ αυτό τις σημειώσεις σου
τις κάψανε

Μονάχα η μάνα σου
και η αδερφή
μαύρο εξώφυλλο
σού βάλανε για τάφο

Αξύριστο και άπλυτο
σε αφήσανε
εις μνήμη μιας γνώσης
νικημένης