Ήρθε άλλο ένα βράδυ
Θεέ μου πόσο φοβάμαι
μες στο άδειο το σπίτι
πάλι μόνος μου θα’μαι
Μες στους τέσσερεις τοίχους
με το ράδιο να παίζει
θα υπάρχουν κι απόψε
δυο ποτά στο τραπέζι
Θα φαντάζομαι πάλι
οτι σ’εχω αγκαλιά μου
κι έτσι θα ξεγελάω
τη σκληρή μοναξιά μου
Μοναξιά μου

Ξανά μες στο μυαλό μου
θα γυρνάς
άραγε βρίσκομαι καθόλου
στο δικό σου
Ξανά κι απόψε θα με τυρρανάς
κι ας είμαι ο άνθρωπος
για πάντα ο δικός σου
Ο άνθρωπός σου

Που έβαζα εσένα
πιο πάνω κι από μένα
τώρα ζητάς ν’αλλάξω
της ζωής μου τα γραμμένα

Που έβαζα εσένα
πιο πάνω κι από μένα
πως θες αυτά να είναι
περασμένα ξεχασμένα

Βρίσκω πάντα τον τρόπο
να μαθαίνω τα νέα
πού πηγαίνεις πού βγαίνεις
με ποιούς κάνεις παρέα
μες στα μπάρ της πλατείας
κάθε βράδυ γυρίζω
μήπως έτσι τυχαία
κάπου σε συναντήσω
Μια ματιά σου να κλέψω
για μένα είναι κάτι
να την έχω τα βράδια
συντροφιά στο κρεβάτι
Είναι κάτι

Ξανά μες στο μυαλό μου
θα γυρνάς
άραγε βρίσκομαι καθόλου
στο δικό σου
Ξανά κι απόψε θα με τυρρανάς
κι ας είμαι ο άνθρωπος
για πάντα ο δικός σου
Ο άνθρωπός σου

Που έβαζα εσένα
πιο πάνω κι από μένα
τώρα ζητάς ν’αλλάξω
της ζωής μου τα γραμμένα

Που έβαζα εσένα
πιο πάνω κι από μένα
πως θες αυτά να είναι
περασμένα ξεχασμένα