Ο εγγονός μου έκλαιγε τη νύχτα

και όλα τα αυτοκινητάκια που παίζει την ημέρα

είχαν χάσει το δρόμο

κάτω από το κρεβάτι…

Ηρέμησε νωρίς το ξημέρωμα,

όταν τα φορτηγά-παιχνίδια του

πάρκαραν

να φορτώσουν την αυγή του αύριο.

…Και εγώ άυπνος.

Με είχαν προδώσει κάτι καινούργιοι στίχοι

και στις σελίδες άλλων βιβλίων

ταξίδευαν ερωτευμένοι.

Γύρισαν το πρωί

κουρασμένοι σαν τα μυωπικά μου μάτια

και αγκαλιαστήκαμε σφιχτά

σαν να μην είχε συμβεί τίποτα…

Στα παρκαρισμένα όνειρα του Ντάνη

βιάστηκα να αγοράσω καινούργιο εισιτήριο

για την πρεμιέρα

του επόμενου

βιβλίου μου.