Στο χωριό μου
τους γάμους τους κάνουμε φθινόπωρο.

Τότε που τα μήλα και οι κόκκινες ντομάτες
σκάνε από το ζουμί τους.
Και το σταφύλι στο αμπέλι
στάζει το γλυκό του μούστο.

Τους γάμους τους κάνουμε φθινόπωρο
γιατί οι βροχές
και τα δάκρυα των νεόνυμφων
κάνουν πιο γόνιμη τη γη
κι οι μουσικοί είναι ξεκούραστοι
από το καλοκαίρι.

Μα κι η ρακή των δεκαεννιά βαθμών
θα έχει κλείσει τους εννιά τους μήνες.

Τότε οι σοφοί γερόντοι
αρχίζουνε τη μέτρηση
του επόμενου παιδιού που θα γεννηθεί.

Κι εγώ φθινόπωρο παντρεύτηκα.