Ψύχρανε τις παραλίες.
Πρόσθεσε αγκάθια, πόνους.
Πρόσθεσε δάκρυα.
Διαίρεσε τις χαρές.
Κομμάτιασε τα τραγούδια.
Και τα 'θαψε σαν νεκρά αβγά.

Στην άμμο.

Τούτο το καλοκαίρι που έφυγε
φαρδιά μάς έμειναν τα παντελόνια...