Πάντα θα τρέχουν ασυγκράτητα
στης Ιστορίας τις λεωφόρους
της Τροίας τα άλογα.

Κούρσα παντοτινή και δίχως τέλος
ντυμένα ξύλο και χρυσό
με πόδια κόκκινα από το αίμα
κι ουρά συρμάτινη στο χρώμα της σκουριάς.

Με φορεσιά υποκρισίας
της Τροίας τα άλογα
τρέχουν ολοχρονίς
χωρίς να νοιάζονται για εποχές
για καλοκαίρια και για θρήνους.

Τεντώστε τ' αφτιά σας να τ' ακούσετε
τα βράδια να περνούν
σέρνοντας με σχοινιά το σώμα του Έκτορα
και το παλτό της Ανδρομάχης.

Κι εμείς ξοπίσω απόμακροι
με της Κασσάνδρας τη σπασμένη χτένα
στην τσέπη...