Το λεωφορείο άργησε.

Πάντοτε αργεί να 'ρθει
και πάντα οι άνθρωποι
θα περιμένουν σαν να βρίσκονταν
σε θεατρική πρεμιέρα.

Με την επίσημη τους κούραση
όπως αρμόζει στην περίπτωση
κι ας λείπει ο σκηνοθέτης
κι οι θεατρίνοι επίσης.

Το άγχος στο κοινό σαιξπηρικό:
«Να φύγω ή να μη φύγω...»

Εγώ μόνος όπως πάντα ταξιδεύω
με άγχος αρχαϊκό.

Στη μια πλευρά μου η Αφροδίτη
στην άλλη ο 'Αρης.
Τον Οδυσσέα τώρα θυμάμαι τον πολυμήχανο
εκεί στη στάση
που μηχανεύτηκε την ξενητειά του.

Αλήθεια, οι ελπίδες έχουνε σχήματα ομηρικά;

Ύστερα το λεωφορείο ήρθε
κι άργησε να φύγει...