Όλοι οι καρποί ίδιοι.
Νέοι γέροι
γέροι νέοι.
Κι οι κορμοί τους
σαν τους παλιούς τους πάπυρους
που δεν ξεχνούν τα μυστικά του ανθρώπου.

Κι όλοι πράσινοι κι ευλογημένοι.

Σαν την ελπίδα που ταΐζει τους νικητές
και σαν τα όμορφα μάτια της άνοιξης.

Οι ελιές.

Ένας απέραντος χώρος που κοιτάς
και συλλαβίζεις όσα δεν μπόρεσες να ζήσεις
κι αυτά που απέφυγες.
Σαν γέροι σοφοί κουνούν παλληκαρίσια
τα κλαδιά τους
για να δείξουν τις φουρτούνες
που πέρασαν στην πικρή λαδερή θάλασσα
της μοίρας.