Ανακάλυψα ένα πιάνο
στο βυθό
που στηριζόταν σ’ ένα ποίημα*
και από τότε ονειρεύομαι
εξαίσιους μελωδικούς πνιγμούς
και κοραλλένιες λαμπερές πληγές.
Φθαρμένες, μουσκεμένες μνήμες
και μια νερένια
βαθυγάλαζη
ίσως και μπλε,
ή μάλλον μαύρη λήθη
όπως εκείνη του βυθού