Ο πόνος

Στις λέξεις δεν υποχρεώνεται

Έχει του λύκου την περπατησιά

και των δακρύων

διακριτή τη ραχοκοκαλιά.

Κρατά σιωπής

επίμονο αδράχτι

διαπραγματεύεται τα σχήματα

και τις παραλλαγές.

Όπως αγρίμι αχόρταγο

αμάσητα καταβροχθίζει τα φεγγάρια.

Κι άλλοτε ντύνεται με

γούνα μεταξένια

ζωάκι πληγωμένο

θέλει να λογίζεται

για αβρότητες εκλιπαρεί.

Μα εσύ

το αγρίμι μόνο χάιδεψε

κι όλες τις συνδηλώσεις του

με πλέρια τρυφεράδα.