| |
μουσόφιλος
11-12-2015 02:12 | αίρνει τον πόνο «αγκαζέ» και μας θέτει απέναντι από τα πραγματικά μας προβλήματα μέσα από μοιραίες κραυγές και κραυγαλέες σιωπές. Μεταπηδάει με μαεστρία από το ειδικό στο γενικό χρησιμοποιώντας ορολογία και έννοιες διφορούμενες που καταλήγουν να αφορούν όλους μας, όπως στον τρελό που φτιάχνει ένα κόσμο δικό του και παλεύει να βρει εκεί αυτό που η ζωή δεν του έδωσε, κάνοντάς μας να ταυτιζόμαστε με το απωθημένο και το απραγματοποίητο όνειρο που όλους λίγο ή πολύ μας έχει πάρει στο κατόπι. Ύστερα, έρχεται η πιο μεγάλη ώρα που στο θολωμένο του μυαλό ο κόσμος είναι μια σταλιά, τον τριγυρίζουν κάτι σκιές απ’ τα παλιά και κάποιο πάθος του τρελό. Δεν θέλει τη συμπόνια κανενός παρά μόναχα μας προτρέπει να τον κοιτάξουμε στα μάτια σαν τη παράνομη αγάπη που ‘χε κάποτε και να μας πει «Χωρίς αυτήν ποτέ μου, ποτέ μου δεν θα μπορούσα να ζήσω..».
Έχοντας την αντίληψη ότι το λαϊκό τραγούδι δεν πρέπει να μαγαρίζεται από πρέπει και θεωρίες, θέλησε να αφήσει την πολιτική έξω από αυτό. Ωστόσο, το 1967 έγραψε το περίφημο «Θα κλείσω τα μάτια», το οποίο ερμήνευσε ο Μπιθικώτσης και εξαιτίας των στίχων του που είχαν σαφή επιρροή από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, «Δεν ήρθανε, για μας τα καλοκαίρια και έγιν' η ζωή τόσο βαριά..», δυστυχώς 15 ημέρες μετά την κυκλοφορία του, αποσύρθηκε. Ο Πάνου αναγκάστηκε να αλλάξει τους στίχους μετατρέποντάς το σε ένα υπέροχο ερωτικό κομμάτι. Ιδιαίτερος και πρωτότυπος γράφει και κάποια τραγούδια που ονομάζονται συγκομμένα μιας και κόβει τις τελευταίες τους συλλαβές από τις λέξεις, χωρίς όμως να αλλοιώνεται το νόημα του κειμένου. «Δεν προσκυ ποτέ κανε/λένε όχι λέω ναι/ στην κρεμα έχω ανε/ με κηδε και ζωντανε..» και «Εφτά νομά δυστυχισμέ / σ’ ένα δωμά φυλακισμέ/ δικαίως αγανακτισμέ και με τα πάντα αηδιασμέ..» αντανακλούν την αυστηρή αναρχική σκέψη ενός αυταρχικού και καταβάθως συντηρητικού ανθρώπου που είχε τη δική του σημειολογία, προκειμένου να εξηγήσει, να μοιραστεί και ίσως να λύσει το γόρδιο δεσμό της ανθρώπινης φύσης που στέκεται στα σαθρά θεμέλια της σκοπιμότητας για ίδιον όφελος [Δανάη Λιάκου στο www.flowmagazine.gr] | μουσόφιλος
11-12-2015 01:49 | Γέννημα θρέμμα μιας εποχής αξιακών φαινομένων με το δικό του προσωπικό κώδικα τιμής και αντίληψης, η αμφιλεγόμενη και ιδιότροπη φιγούρα του Άκη Πάνου πάλευε να οριοθετήσει ένα σταθερό βάδισμα στην κινούμενη άμμο μιας παράταιρης εποχής, όπου υπερίσχυαν οι καρικατούρες της υποκριτικής και ανέμελης υποκουλτούρας. Είναι ο χαρισματικός δημιουργός περίπου 200 λαϊκών τραγουδιών, τα οποία έχουν κερδίσει για πάντα τη μάχη με το χρόνο, αναδεικνύοντας μια τρυφερή ψυχή, την οποία όμως αντιμαχόταν αιωνιώς μια συντηρητική λογική και σκέψη, που όταν ξεδιπλωνόταν ανατρίχιαζε και το πιο σκληρό συνομιλητή. Αυτοδίδακτος και με σπάνιο ταλέντο μας προίκισε με μερικά από τα διαχρονικότερα κομμάτια της ελληνικής μουσικής, δείγμα μιας παρακαταθήκης που είναι αδύνατον να την αγγίξει κανείς. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είχε πει για εκείνον «Μόνο με το τραγούδι του "Η ζωή μου όλη" έκοψε πολλά κεφάλια, ανέβηκε ψηλά» [Δανάη Λιάκου στο www.flowmagazine.gr] | ~tsini~
02-05-2008 02:27 | Πολύ καλό, όπως και η ερμηνεία του Νταλάρα! ::up.:: | Rebetis
15-01-2008 04:40 | Παιδια, ο Ακης επρεπε να σερνει και ενα καροτσι κατω απο τα ποδια του για να κουβαλαει ταρχ*δια του. τοσο μεγαλος και αρχιδατ*ς μαγκας ηταν. Δεν κολωνε να γραφει αναρχικα τραγουδια ακομα και επι χουντας. Μπραβο ρε Ακη. καλα να εισαι εκει πανω...
| crazy_angel_
17-08-2007 12:51 | kalo ::smile.::
| ΓΔΕ Χ
09-04-2007 10:43 | Ο ύμνος της "ωραίας" αλητείας. Άμα ο άνθρωπος δεν μεταφέρει ενοχές είναι πραγματικά ελεύθερος. Την χρειαζόταν τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα ο στίχος του μεγάλου¨Άκη Πάνου για να εκφραστεί καλύτερα. ΓΔΕ Χ | Ανώνυμο σχόλιο
28-10-2005 | ʼλλοι γράψανε τόμους θεωρίας για την αναρχία.. Τούτος 'δω σε τρεις γραμμές τα είπε όλα. | Ανώνυμο σχόλιο
26-09-2005 | ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ ΦΟΒΕΡΟΣ!!! |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
