Τοπία τοπία
όλα ευμενή
το φτερό του καπέλου μου τρελάθηκε
άρα ευνοημένη
άρα τυχερή

τι ΄ναι
αυτή η σκιά
που κουβαλώ

πόσο αληθινή
αφού τα μετατρέπει όλα
σε χάρτινα

τι δαίμων με καβάλησε
πέταξε τα μαλλιά μου
στους πέντε ανέμους
άλλαξε τα πράσινα
έφερε βροχή
ακούστηκε του αέρα
ο βόγγος

τι δαίμων άσωτος
παράφορος

έκανε τον τόπο χίλια κομμάτια
το στέμμα μου δάκρυα

με ανάγκασε να παραδεχτώ
τι κρύβω μέσα μου
μαζί με την άνοιξη
το πραγματικό πράσινο
της βαθειάς άνοιξης
το λυγμό της ηδονής
της ύπαρξης
τον καημό

τι δαίμων άσωτος