Πυκνές σκέψεις ακίνητες
αδιάφορο γαλάζιο σήμερα
τάξη στη μέρα

με ορμή ανοίγω
θάλασσα γνώσης
λίγο να δροσιστώ

όμως μεγάλα απλώνοντας
τα χέρια, ξυπνά η πληγή
πονά το να θυμάσαι

πριν να προλάβει αυτό το κέρδος
της αόρατης μέρας
να σηκώσει κεφάλι

πάλι μόνη την ώθηση δίνω
-ύπτιο, πρόσθιο, ακίνητη
να ξεχνώ να ξεχνώ-

ας αρχίσει πάλι η μέρα.
συντεταγμένες αόρατες πληγές
αιμάσσοντα τα κέρδη