Πρέπει να χρησιμεύσει σε κάτι αυτή η ποίηση.
Να σηκωθεί από το χαρτί, να πάρει τους δρόμους
με βόμβες ναπάλμ.
Το χαρτί αποδείχτηκε έννοια ξεπερασμένη.
Ακόμα και το νάιλον την κοροϊδεύει.
Μάλιστα, μια κοινωνία από νάιλον.
Οι κυρίες με νάιλον φουστάνια
και νάιλον μεσοφόρια περιφέρονται
μέσα στα νάιλον σαλόνια τους
και το βράδυ ονειρεύονται όνειρα από νάιλον.
Οι κύριοι κάνουν τους νάιλον υπολογισμούς τους
κι' η ζωή κυλά πάνω σε μια γλιστερή μονοτονία.
Γι' αυτό σου λέω, το χαρτί είναι ένδειξη παρακμής
Απαραίτητο μόνο στις τουαλέτες και στα παλαιοπωλεία.
Ζήτω ο πλαστικός πολιτισμός μας
που το κέφι του μυρίζει ουίσκι.