Στου πελάγου την άκρη, μικρή ψαροπούλα, λικνίζεσαι.
Βάζεις τον ήλιο στο ταγάρι σου,
τον ωκεανό στην ποδιά σου,
τριγυρνάς αρχόντισσα σε βότσαλα και φύκια.
Σκερτσόζα και τσαχπίνα,
ξελογιάζεις το βυθό,
αναπνέεις το βοριά και το μαΐστρο,
αραδιάζεις τα κύματα στη ράχη του ορίζοντα.
Βαριές οι πατημασιές του Ποσειδώνα στα χρυσά χαλίκια,
κι εσύ αρμενίζεις στις αγκάλες των γοργόνων,
με το κόκκινο και το μπλε στα κουπιά σου,
με τη γαλανόλευκη στα πανιά σου.
Βαρκούλα λυγερή που ημερεύεις τη φοβερή θάλασσα,
που παίζεις κρυφτό με τα μαριόλικα μάτια της!
Γυφτοπούλα μες τη νιότη του ήλιου,
με τα φουστάνια τα χρωματιστά, με τα μαλλιά τα ξέπλεκα!
Τριγυρνάς στα πανηγύρια των αυγερινών,
ρίχνεις τις πλεξούδες σου να σκαρφαλώσουν οι αστερίες και οι ιππόκαμποι.
Και τα δίχτυα σου γεμάτα κύματα και δειλινά,
τραγούδια και μελαμψές νύχτες.
Μικρή ψαροπούλα με τα σκαριά από ουρανό κι αστέρια,
με την περπατησιά της θάλασσας!
Γλιστράς απαλά στο λευκό του ονείρου,
μαγεύεις τους καπετάνιους των ανέμων.
Με άγκυρα από άγρια κρίνα,
με πλώρη από παιχνιδιάρικα δελφίνια.
Ψιθυρίζεις σε κοράλλια κι ασημένιες τρίαινες,
νανουρίζεις τους ήλιους και τα χρυσά πέλαγα.
Αρχοντοπούλα του μεσημεριού και του κατάλευκου ύπνου,
ειρήνη του απέραντου γαλάζιου!