Έχω μαζέψει όλα τα μαχαίρια μπρος στα μάτια μου
Περνάω τα βλέμματά μου
επάνω από την κοφτερή θωριά τους
Αναμετράται η δική μου οπτική με τη δική τους
Ποιος άραγε βλέπει
τον κόσμο πιο σφαγμένο
το μέλλον πιο αιμόφυρτο
Αυτός να υποχωρήσει
σφαλίζοντας τις επίφοβες λέξεις
Ν’ ανοιγοκλείνει μόνο ένα μικρό λευκό φως
οπό κερί ανάστασης
που αρνείται να καεί σαν αυθαιρεσία