Ο Τύραννος κι ο Βασιλιάς

Ο Τύραννος κι ο Βασιλιάς
Παιδιά απ’ την ίδια μήτρα
Ο ένας το στέμμα του φορεί
Μα ο άλλος κρατάει τα σκήπτρα

Με την πορφύρα ο Βασιλιάς
Χίλιες καρδιές κεντρίζει
Μα ο Τύραννος με το σπαθί
Τον κόσμο κουλαντρίζει

Γέφυρες χτίζει ο Βασιλιάς
Την πλάση να ανταμώσει
Τις θάλασσες και τα βουνά
Να τα συμφιλιώσει

Τρία του παίρνει τέρμινα
Δυο γέφυρες να στήσει
Και ένα λεπτό στον Τύραννο
Για να τις μαγαρίσει

Τα δυνατά της βάζει η γη
Το σπόρο της ν’ ανθίσει
Και την καρδάρα του ο βοσκός
Γάλα να τη γιομίσει

Ποτίζει η μάνα το παιδί
Του αλάβαστρου το λάδι
Μα είναι η λεπίδα του σπαθιού
Πιο κοφτερή απ’ το χάδι

Γιατί είναι η σπίθα της φωτιάς
Πιο δυνατή απ’ τον ήλιο
Ο ήλιος θρέφει τα σπαρτά
Μα η σπίθα καίει το ξύλο

Μοιάζει να στέκει Βασιλιάς
Στο θόλου το ταβάνι
Μα η σπίθα ανάβει τη φωτιά
Στης μοίρας το ντιβάνι

Ο Τύραννος κι ο Βασιλιάς
Ζούνε στα σωθικά μας
Μια το καλό, μια το κακό
Προστάζουν την καρδιά μας

Κάθε του κόσμου Βασιλιάς
Τον Τύραννο έχει ταίρι
Ο ένας να φέρνει το ψωμί
Κι άλλος το μαχαίρι