- Κράτησέ με.
Με το ίδιο πάθος.
Σαν να ρουφάς τη σκιά σου.
Σαν στάχυ που δακρύζει στον ήλιο.
Ποτάμι που περνά απ' τους μίσχους των δαχτύλων σου
και γίνεται στάμπα στο ποτήρι που κρατάς.
Ανεμόβαρκα που σκίζεται στα δυο
και μένουν τα κουπιά
στο φεγγαρόφωτο ν' αστράφτουν.

- Διπλώνομαι
στ' ασημί του κόσμου τσιγαρόχαρτο
στο κουτί με τις μπλε πεταλούδες
στενάζω
γλείφω λίγο απ' τη ζάχαρη που τις τάισες,
ακούω τα δεμένα βατράχια
στη άμμο
πριν γίνουν πρίγκιπες.
Τους τέλειωσε
να λεν η μοναξιά
και ψάχνουν τ' ασημί τσιγαρόχαρτο
να κάνουν σφυρίχτρα πριν λήξει
η παρτίδα.

Κόψε τα χαρτιά.
Η Άνοιξη μοιράζει.